Skąd się wzięł Jack Daniel's, czyli co nieco o historii nazwy dla marki.

Jack Daniel's, czyli słynna Tennessee whiskey  jest jedną z najbardziej znanych marek whiskey na świecie. Jest ona produkowana od 1866 roku.

wyjątkowy smak, z nutami wanilii, toffi i klonowego dymu
Sekret tego wybornego trunku kryje się w procesie charcoal mellowing, czyli filtrowaniu destylatu przez ponad 3-metrową warstwę  klonowego węgla drzewnego przez  około 10 dni. Proces ten nadaje Jackowi Daniel'sowi wyjątkowy smak, określany przez producentów jako”smak z nutą wanilii, toffi i klonowego dymu”.
Nazwa dla firmy i marki pochodzi od nazwiska wynalazcy trunku, a mianowicie Jaspera Newtona Daniel'a, na którego znajomi wołali „Jack”.
Jasper Newton „Jack” Daniel był najmłodszym z dziewięciorga dzieci szkockich imigrantów. Po śmierci matki, Jack Daniel nie mógł dogadać się z macochą, więc wyprowadził się z domu i postanowił  zamieszkać u  miejscowego pastora. To właśnie od pastora Jack Daniel nauczył się wielu tajników dotyczących destylowania  alkoholu. W wieku ok. 16-19 lat młody Daniel zakupił aparaturę do destylacji alkoholu i zarejestrował oficjalną gorzelnię w Lynchburgu w stanie Tennessee. Warto dodać, że zarejestrowana przez niego firma jest pierwszą i najstarszą oficjalnie zarejestrowaną destylarnią w USA.

Portret  Jaspera Newtona „Jacka” Daniela.
Źródło: jackdaniels.com 

Nazwa dla produktu, który stał się flagowym trunkiem marki Jack Daniel's posiada bardzo ciekawą historię. Otóż pierwotnie pierwsza whisky stworzona przez Daniel' a nazywać się miała „Belle of Lincoln”. Nazwa ta pochodziła od przydomku przyrodniej siostry Daniel'a-  Belphady zwanej Bellą. Niebawem gorzelnik spotkał sklepikarza z  Tullahoma, który opowiedział mu, że zawsze marzył, by mieć sieć siedmiu sklepów. Po tej rozmowie Daniel postanowił zmienić nazwę dla swojego trunku na  „Jack Daniel's Old No 7”. W nazwie zawarty jest przydomek i nazwisko gorzelnika, słowo „old” mające wskazywać, że trunek destylowany jest według starych tradycji oraz pamiątka z rozmowy ze sklepikarzem, a mianowicie cyfra „7”.
Początkowo Jack Daniel's sprzedawany był w kamionkowych dzbankach, lecz już w latach 90. XIX wieku właściciel postanowił zmienić je na szklane butelki. Gorzelnik był jednak bardzo wymagający, gdyż pomimo licznych wzorów butelek prezentowanych mu przez przedstawiciela huty niemal do każdej miał zastrzeżenia. Akceptację zyskał dopiero ostatni z prezentowanych wzorów, czyli znana do dziś kwadratowa, pękata flaszka.

Słynna pękata,kwadratowa butelka „Jacka Daniel'sa Old No 7”.
Źródło: flickr.com

Etykieta  „Jacka Daniel'sa Old No 7” była praktycznie niezmieniana od początków XX wieku. Świadczyć o tym może np. widniejące na etykiecie nazwisko jej drugiego w historii wlaściciela - Lema Motlowa jako aktualnego właściciel destylarni. Ze względu na to, że w początkach istnienia trunku niektórzy klienci mylili Jacka Daniel'sa ze szkocką whiskey,burbonem, więc na Słynnej „black label” zawarto wówczas informacje, że Jack Daniel's to oryginalna „Tennessee whiskey”, produkowana przy użyciu tzw. kwaśnego zacieru („sour mash”), czyli resztek z poprzedniej destylacji. Etykieta zawiera też informację o fakcie wyróżnienia „Jacka Daniel'sa Old No 7” w konkursach i uzyskaniu przez tą whiskey złotych medali w St. Louis i Liege.

Wyborna  whiskey od Jacka Daniel'a zdobywała liczne nagrody np. w  1904 roku uzyskała złoty medal  na Międzynarodowych Targach Spirytualiów w St. Louis.
W 1907 roku  Jack Daniel przekazał firmę swojemu siostrzeńcowi - Lemowi Motlowowi.
Gorsze czasy dla marki nadeszły gdy w roku 1909 władze Tennessee wprowadziły całkowitą prohibicję, czyli zarządziły, że na obszarze całego stanu nie wolno produkować ani sprzedawać żadnego alkoholu. Firma musiała więc wynieść się do innych stanów: najpierw do Missouri a potem do  Alabamy. Po dziesięciu latach firma Jack Daniel's mogła powrócić do rodzinnego  Lynchburg, lecz mimo dozwolonej produkcji w mieście nadal obowiązywał zakaz picia alkoholu.
Lem Motlow starał się dobrze zarządzać odziedziczonym przedsiębiorstwem, lecz mimo kolejnych medali, nad Jackiem Daniel'sem kilkakrotnie rozciągnęło się widmo bankructwa, lecz zawsze jakoś udawało się firmie wyjść z tarapatów. Jednak, gdy w 1920 roku w całych Stanach Zjednoczonych ogłoszono prohibicję firma zmuszona była zawiesić działalność na 18 lat. Marka odżyła dopiero po  po II wojnie światowej. Bardzo pomogły jej rekomendacje sławnych osób. Jedną z nich był  Frank Sinatra, który deklarował, że w każdą trasę koncertową zabierał ze sobą skrzynkę swojej ulubionej whiskey o marce Jack Daniel's.  Jacka  Daniel'sa wychwalał również  pisarz noblista -  William Faulkner, który twierdził że szklaneczka  whiskey z Tennessee to  najlepsze źródło inspiracji.
Sławę marka zawdzięcza także zespołowi The Rolling Stones. Otóż po bezskutecznych  poszukiwaniach szóstego członka zespołu muzycy stwierdzili, że szóstym rollingstonsem będzie ich stały towarzysz - Jack Daniel's.
Butelka Jakcka Daniel'sa często wstępuje w teledyskach np. amerykańskiej hard rockowej grupy  Mötley Crüe, czy też  w filmach np. w w „Zapachu kobiety, gdzie grany przez Ala Pacino  niewidomy wojskowy  pije jedynie ten rodzaj  whiskey itp.
Gdy w latach 50. XX wieku firma zaczęła się bardzo szybko rozwijać potomkowie Motlowa stwierdzili, że nie poradzą sobie sami z prowadzeniem tak dużego biznesu. Postanowili więc sprzedać gorzelnię koncernowi Brown-Forman. Niemniej jednak członkowie rodziny założyciela marki nadal są w zarządzie firmy.